در هوا شمیم کربلا پیچیده است و از دوردست افق اسب اباعبدالله الحسین (ع) در پی سوار گمشده خود می آید و زینب (س) تمامی رنجهای اهل بیت بر دوش، در معبر زمان، همچنان ایستاده است و آیندگان را می نگرد: یا لثارات الحسین (ع) !..... هنوز از مشک سوراخ سوراخ عباس آب می چکد، هنوز خاک کربلا در تَفِ خون حسین (ع) می جوشد...... «هل من ناصر ینصرنی؟» هنوز دشت نینوا از ناله های حضرت علی اصغر می لرزد. هنوز خون گلوی کودک حسین (ع) جاری است آنچنان که هنوز فرات ........ و شگفتا! که هنوز فرات از پی آن روز خونین همچنان جاری است...... هنوز تاریخ آن صفحه خونین را، پیش چشم زمانه، گشوده نگهداشته است.
اینک ما! لثارات الحسین، که به دو دست عباس اقتدا کردیم و علم سبز محمدی (ص) بر دوش صفحات تاریخ گذاشتیم.
اینک ما! لثارات الحسین که چونان علی اکبر و قاسم، جوانی خود در کف گرفتیم و با سرخترین شکوفه های بهشتی داد و ستد کردیم....... هنوز قلب ما به عشق حسین (ع) می تپد در سینه ما. هنوز خون به حرارت حسین (ع) می جوشد در رگهایمان. هنوز چشمان خون گرفته یزید از پس قرن ها تصویر همه پلیدی ها را در خود دارد؛ و این یزید است که سر از گریبان تمامی ستمکاران بیرون آورده است؛ و اگر یزید و یزیدیان، در جای جای جهان هنوز هستند، شیعه هم هنوز ایستاده است؛ رو به مشرق آفتاب، علم عباس بر دوش، اسب حسین (ع) در کنار، فریاد زینب (س) در حنجره، تربت حسین (ع) در مشت.......
شیعه امروز از گوشه مساجد، تکیه ها و حسینیه ها تاریخ را ورق می زند. همه کودکان شیعه علی اصغر نام دارند، همه جوانان شیعه، علی اکبر و همه زنان شیعه زینب اند؛ که اینگونه در برابر همه یزیدیان در همه عرصه های تاریخ ایستاده اند. شیعه جز خون حسین (ع) چه دارد که در برابر سپاه یزیدیان بایستد؟ ملت ما، یاران اباعبدالله الحسین (ع) در برابر هجوم بادهای سموم غرب، شمیم کربلا را می بوید. ملت ما در برابر ضد فرهنگ غرب به قاموس حسین (ع) دست می یازد. امروز همان بت های جاهلی از درها و پنجره های ما سرک می کشند. همان منکرات، جامه عوض کرده، با سلاح پنهان عداوت و کینه دیرینه به بوی علی اکبرها آمده اند و از انگشتانشان خون علی اصغرهایمان می چکد. امروز یزید چهره در نقاب تمدن ضد بشر غرب پیچیده در جست و جوی بازوان توانمند عباس های ماست تا مبادا که عباس های ما مشک هاشان را از زلال گوارای فرهنگ ناب اسلام لبریز کنند و در گلوی تشنگان حب الهی بریزند......
دیروز اگر یزیدیان بر جسم حسین (ع) تاختند تا روح اسلام را نابود کنند، امروز روح جلیل اسلام را در جان مردمان ما نشانه رفته اند و با منکرات خود به تاراج دین ما آمده اند. و ما ایستاده بر جای حسین (ع) به پاسداری میراث حسین (ع) آمده ایم. کیست آن که بر ما بتازد؟ ما شمشیر فاتح خیبر در مشت می فشاریم و منتظر مؤذنیم تا در پی گلبانگ معطر او جان در زلال بهشتی نماز بشوییم و روئین جان شویم.
در کوبش سنج ها و طبل ها، ناله زنجیرها و زخم سینه ها در گرفتگی صداها و سوزش حنجره ها.......
این حسین کیست که جانها همه دیوانه اوست؟
السلام علیک یا ثارالله و ابن ثاره.........