شنبه, 22 آذر 1393 ساعت 03:30
در پایگاه خبری نصرنیوز می خوانیم: «حضور در سرزمین کربلا»
مصیبت بزرگ امام، ابا عبدالله الحسین (ع) عالم ملک و ملکوت را برای همیشه به ماتم نشاند و هر که شریک شب عشق و شهادت حسین(ع) شد، تا رستاخیز عالم از ستمگران بیزار شد.
و ملت پایدار ما نیز مشق انقلاب خود را از روی حماسۀ امام حسین(ع) نوشت و در مکتب سرخ سرسلسلۀ شهادت، شعور شورانگیز مبارزه با باطل را آموخت. آموختنی زیبا که نشان آن در همۀ سرزمین ایران به چشم می آید؛ کوچه هایی پر از اسامی سُرخ، روزهایی سرشار از بزرگداشت های عشق و مرزهایی گسترده از سنگرهای سیادت و سعادت. این ها همه به برکتِ خونی بود که به «خون خدا» شهرت یافت و هیچ گاه در خواب رخوتناک تاریخ خشک نشد. جریان سیال و ماندگار از بارش سرخی که از مبدا عشق بارید و در شنهای داغ و مصیبت بار کربلا فرو رفت تا انگیزه های عاشورایی، چهارده قرن بعد در رگهای محزون ملت مسلمان ایران تازه شود و آرمان شیعه برای همیشه کربلا شود.
امام حسین(ع) در تیره ترین رووزگار تاریخ اسلام، حکومت معاویه و پسرش یزید، برای اثبات اصالت نظر خود که رعایت مصلحت اسلام و مسلمانان بود، تصمیم قطعی بر امتناع از بیعت با ظلم گرفت و کشته شدن را ترجیح داد تا فضیلتهای شرف را پاس بدارد.
امام در پاسخ برخی که از قیام او را منع می کردند، می فرمودند: «خدا مرا کشته می خواهد» و همین اصرار بر وظیفه بود که سبب شد، تا با گذشت قرنها، اقبال مردم نسبت به خاندان رسالت روز به روز عمیق تر و تازه تر شود.
شکل دادن به حماسۀ باشکوه و دلخراش عاشورا، فروغ دوبارۀ اسلام و جلوگیری از انحراف اساس رسالت پیامبر اکرم(ص) بود. مظلومیت این حماسه بود که پس از هزار و چهارصد سال، هنوز حرم طربناکش، میعادگاه هر شورشی خسته از ستم است. ادامۀ حماسۀ امام حسین(ع) –به روایتی- هنگامی است که اُسرای کربلا به سمت مدینه حرکت داده می شوند و در مسیر خود، در روز اربعین به سرزمین مصیبت می رسند. رؤیت قبرهای بی علامت و اندوه اُسرا را تنها با جوهر اشک میتوان تسکین داد.
دنبالۀ این حماسه تا لحظه های که باطل وجود دارد، در لباس حق جلوه گر خواهد بود و به نقل از پیامبر اکرم(ص) که فرمود: «برای شهادت حسین(ع) حرارت و گرمایی در دل مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نخواهد شد.»
و شیعه همیشه داغدار است و در فراق حسین(ع) آه خون می کشد و گریه می کند و بر سر و سینه می زند تا یادش بماند، که آفرینش آدمی، یعنی نبرد پاکی و ناپاکی و حمل امانتی سنگین که کوهها از سنگینیش متلاشی شدند.
و ملت پایدار ما نیز مشق انقلاب خود را از روی حماسۀ امام حسین(ع) نوشت و در مکتب سرخ سرسلسلۀ شهادت، شعور شورانگیز مبارزه با باطل را آموخت. آموختنی زیبا که نشان آن در همۀ سرزمین ایران به چشم می آید؛ کوچه هایی پر از اسامی سُرخ، روزهایی سرشار از بزرگداشت های عشق و مرزهایی گسترده از سنگرهای سیادت و سعادت. این ها همه به برکتِ خونی بود که به «خون خدا» شهرت یافت و هیچ گاه در خواب رخوتناک تاریخ خشک نشد. جریان سیال و ماندگار از بارش سرخی که از مبدا عشق بارید و در شنهای داغ و مصیبت بار کربلا فرو رفت تا انگیزه های عاشورایی، چهارده قرن بعد در رگهای محزون ملت مسلمان ایران تازه شود و آرمان شیعه برای همیشه کربلا شود.
امام حسین(ع) در تیره ترین رووزگار تاریخ اسلام، حکومت معاویه و پسرش یزید، برای اثبات اصالت نظر خود که رعایت مصلحت اسلام و مسلمانان بود، تصمیم قطعی بر امتناع از بیعت با ظلم گرفت و کشته شدن را ترجیح داد تا فضیلتهای شرف را پاس بدارد.
امام در پاسخ برخی که از قیام او را منع می کردند، می فرمودند: «خدا مرا کشته می خواهد» و همین اصرار بر وظیفه بود که سبب شد، تا با گذشت قرنها، اقبال مردم نسبت به خاندان رسالت روز به روز عمیق تر و تازه تر شود.
شکل دادن به حماسۀ باشکوه و دلخراش عاشورا، فروغ دوبارۀ اسلام و جلوگیری از انحراف اساس رسالت پیامبر اکرم(ص) بود. مظلومیت این حماسه بود که پس از هزار و چهارصد سال، هنوز حرم طربناکش، میعادگاه هر شورشی خسته از ستم است. ادامۀ حماسۀ امام حسین(ع) –به روایتی- هنگامی است که اُسرای کربلا به سمت مدینه حرکت داده می شوند و در مسیر خود، در روز اربعین به سرزمین مصیبت می رسند. رؤیت قبرهای بی علامت و اندوه اُسرا را تنها با جوهر اشک میتوان تسکین داد.
دنبالۀ این حماسه تا لحظه های که باطل وجود دارد، در لباس حق جلوه گر خواهد بود و به نقل از پیامبر اکرم(ص) که فرمود: «برای شهادت حسین(ع) حرارت و گرمایی در دل مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نخواهد شد.»
و شیعه همیشه داغدار است و در فراق حسین(ع) آه خون می کشد و گریه می کند و بر سر و سینه می زند تا یادش بماند، که آفرینش آدمی، یعنی نبرد پاکی و ناپاکی و حمل امانتی سنگین که کوهها از سنگینیش متلاشی شدند.
منتشرشده در
در رسانه ها
آخرین‌ها از Super User
- مرگداشت؛فردیناند هودلر و والنتین گوده دارله محتضر
- درگذشت احياگر موسيقي «فلك» ، صفحه اول روزنامه اعتماد 1402/12/2
- بعثت شادابي حيات - صفحه اول روزنامه اعتماد 1402/11/18
- حضور در تئاتر لیلی و مجنون در تالار وحدت ؛ نمایشی از یعقوب صدیق جمالی
- عکس خوانی دکتر شعردوست (دیپلمات سابق و پژوهشگر آسیای میانه و قفقاز)
