بر طبق مفاد وصیت نامه استاد فقید محمدجان شکوری که روز گذشته نسخه ای از آن به سفیر جمهوری اسلامی ایران در تاجیکستان داده شد،آثار و دست نوشته های ایشان، به فرهنگستان زبان و ادبیات ایران اهدا گردید
روز گذشته سرکار خانم دل افروز اکرامی، همسر استاد محمدجان شکوری به همراه فرزند استاد جناب آقای رستم شکوری، در سفارت جمهوری اسلامی ایران حضور یافتند و طی ملاقاتی با دکتر شعردوست، نسخه ای از وصیت نامه این دانشمند فقید تاجیک، را به سفیر ایران در تاجیکستان اهدا کردند.
بر اساس اين وصيت نامه، مالكيت دائم آثار دست نويس استاد محمد جان شكوري به فرهنگستان زبان و ادبيات جمهوري اسلامي ايران اهدا شده است. همچنين به موجب این وصیت نامه، در خصوص نشر آثار خطي استاد نیز شورايي مركب از رئيس فرهنگستان زبان و ادبيات ايران، سفير ايران در تاجيكستان و دو استاد زبان فارسي از تاجيكستان و ايران تعيين گردید.علاوه بر این، رسیدگی به امور مربوط به سایر آثار استاد اعم از نسخ خطی، چاپ سنگي و آثار باقي مانده از پدر مرحوم شكوري، - صدرضيا اخرين قاضي كلان بخارا - ، به شوراي مذكور واگذار شده است.
در این دیدار، رستم شكوراف فرزند استاد كه از ايران شناسان برجسته در مسكو است، ضمن قدرداني از جمهوری اسلامی ايران به خاطر حمايت هاي بي دريغ در دوران حيات استاد شكوري و پس از وفات وي، وصيت نامه خطي استاد را تقديم سفير ايران كرد.
سفير جمهوري اسلامي ايران در تاجیکستان نیز طی گفتگویی با خبرنگاران به وجود شش هزار و ۵۰۰جلد كتاب ارزشمند در كتابخانه شخصي استاد فقيد محمدجان شكوري اشاره نمودند که كار فهرست برداري از آنها توسط سرکار خانم دل افروز اکرامی –همسر استاد - با همكاري سفارت ايران در دوشنبه و كتابخانه ملي تاجيكستان آغاز شده است.سرکار خانم دل افروز اكرامي همسر استاد شكوري نيز خود از استادان زبان فارسي و مترجم برخي آثار فارسي به خط سيريليك است و اخيرا نيز مجموعه داستان هاي جلال آل احمد با برگردانی و ترجمه ایشان به خط سيريليك در چاپخانه سفارت ايران در تاجيكستان چاپ شده است.
استاد فقید محمدجان شكوري كه شهريور سال گذشته (۱۶سپتامبر ۲۰۱۲) در سن۸۷سالگي در بيمارستان ابن سيناي شهر دوشنبه دار فانی را وداع گفتند، از بزرگان و پيشگامان ادب و فرهنگ فارسي در زمانه ما بوده است.
استاد شکوری عضو آکادمی علوم تاجیکستان، عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی ایران، مورخ و منتقد ادبی و از دانشمندان شناخته شده تاجیکستان، ایران و منطقه آسیای مرکزی بشمار می آمدند.
استاد شكوري در سال ۱۹۲۵در بخارا زاده شد. وی همانند شاعران و نويسندگان و دانشوران جوان تاجيك، براي سربلندي دگرباره تاجيكان جنبشي را ادامه داد كه كساني چون صدرالدين عيني آغاز كرده بودند. جنبشی که هدف از آن همانا نگهباني از هويت تاجيكان و ايرانيتباران و فارسيزبانان آسياي ميانه بود.
ایشان 60 سال از عمر خود را به عنوان محقق و پژوهشگر پژوهشگاه زبان و ادبیات «آکادمی ابوعبدالله رودکی» در بخش تحقیق آثار قدیمی سپری کرده و کتابهای ارزشمند وی ازجمله «هر سخن جایی و هر نکته مقامی دارد»، «سرنوشت فارسی تاجیکی فرارود در صده بیست»، «خراسان است اینجا»، «صدر بخارا»، «روشنگر بزرگ»، «فتنه انقلاب در بخارا» که در سالهای مختلف در انتشارات دوشنبه به نشر رسیده، در جامعه علمی آسیای مرکزی به عنوان آثار ماندگار شناخته شده اند. همچنین تألیف بيش از چهل كتاب و ۵۰۰مقاله پژوهشي نیز از دیگر دستاوردهای علمی و قلمی این دانشمند فقید می باشد.
استاد شكوري علاوه بر کار سازمان يافته و نظاممند در زمينه زبان و ادب، در زمينه تاريخ ادبيات و نقد ادبي و فرهنگنويسي نیز كارهاي برجستهاي تاليف نموده است. همكاري و عملکرد وی در تدوين لغتنامه و فرهنگ نویسی موجب تألیف یکی از بهترین نمونه های فرهنگ زبان (لغتنامه)گردید بهترين فرهنگي گردید که به گفته صاحبنظران، فرهنگ دو جلدي فارسي تاجيكي كه باهمكاري شكوري در سال ۱۹۶۹تاليف شده، از نگاه شيوه فرهنگ نويسي از فرهنگ معين و لغتنامه دهخدا روشمندتر است.
شکوری از جمله نویسندگان طرح قانون درباره مقام زبان رسمی تاجیکی میباشد که سال 1989 از سوی مجلس وقت تاجیکستان به تصویب رسید.این دانشمند برجسته تاجیک برنده عالیترین جایزه دولت تاجیکستان به نام «رودکی» در بخش آثار ادبی و هنری بوده است.
وی نخستين اندیشمند و محقق تاجیک بوده که عضو پيوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسي در ايران گردید و در سال ۲۰۰۵عنوان افتخاري و جايزه چهره ماندگار جمهوري اسلامي ايران را دريافت كرد.