مراسم دوازدهمین سالگرد نکوداشت شهید احمدشاه مسعود، قهرمان و مبارز ملی افغانستان از سوی سفارت جمهوری اسلامی افغانستان و با حضور دکتر عبدالغفور آرزو، سفیر این کشور، دکتر شعردوست، سفیر جمهوری اسلامی ایران، برخی از مقامات تاجیکستان و جمعی از شخصیت های علمی و فرهنگی در تالار اجتماعات هتل سرینا واقع در شهر دوشنبه پایتخت تاجیکستان برگزار گردید.
سفیر کشورمان در این مراسم با بیان یاد و خاطرات دوران حیات آن شهید بزرگوار، در توصیف شخصیت برجسته، مبارز، متواضع و همچنین شهادت مظلومانه ایشان گفتند: در توصیف قهرمانان و پهلوانان گفتهاند که همان قدر که زندگی آنان شگفتانگیز و بزرگ است، مرگ آنان نیز سترگ و اعجابآور است. این ویژگی شامل قهرمان ملی افغانستان، شهید احمدشاه مسعود نیز میشود.
شهادت احمدشاه مسعود، درد و عقدة گلوگیری در تاریخ افغانستان است که هیچگاه با ریختن سرشک از چشم خالی نخواهد شد. زندگی و مبارزاتش به همان اندازه شگفتانگیز و آموزنده است که مرگ او. انسانی صمیمی، خاکسار، اهل شعر و ادبیات و بذلهگو، اما در سنگر نبرد، یلی گردنفراز، فرماندهی لایق، قاطع، جسور و بیباک. مسعود با اینکه دست کم نیمی از عمر کوتاه چهل و هشت سالهاش را در جنگهای چریکی گذرانده بود، اما به اقرار همرزمانش به شدت از جنگ و کشتار نفرت داشت. در نبرد با دشمن، همواره جانب مروت و جوانمردی را رعایت میکرد و اجازه نمیداد به هیچ اسیری از دشمن ستمی روا شود. همین ویژگی رشادت و جوانمردی او باعث شد که او به قهرمانی ملی و آرمانی تبدیل شود و حتی دشمنانش را به ستایش وا دارد.
دکتر شعردوست ترور ناجوانمردانة شهید بزرگ راه آزادی مردم افغانستان، احمدشاه مسعود، در 9 سپتامبر سال 2001 میلادی را فاجعهای عظیم خواندند که همواره در حافظة تاریخی قرن 21 میلادی ماندگار خواهد ماند و جز شرمساری برای عاملان و مسببان آن، توشه ای نداشته و نیز نخواهد داشت.
سفیر جمهوری اسلامی ایران در ادامه سخنان خود در این مراسم افزودند: تشییع پیکر این شهید، تابوتی بود بر دستان مردم حسرت به دل که نعش پاره پاره و خونین تمام آرزوها و آرمانهای ملی خود را حمل میکرد. باید به خاطر آوریم که بعد از سقوط اتحاد شوروی، و در بحبوحة جنگهای داخلی و خونین گروههای مسلح افراطی طالبان و القاعده که افغانستان را به سوی سرنوشتی تاریک و بیفرجام میکشاند، این احمدشاه مسعود بود که تلاشهای بسیاری در سطح بینالمللی برای استقلال و آرامش افغانستان به عمل آورد. در چنین دوران پرتلاطمی او بارها خطاب به جهانيان گفته بود: «مردم افغانستان را در مقابل تروريسم تنها رها نكنيد، زیرا اگر افغانستان اين جنگ را در مقابل تروریسم ببازد، جهان نيز برنده نخواهد بود».
سفیر کشورمان در بیان مبارزات و توصیف دلیرمردی های این انسان آزاده در میدان مبارزه با ظلم و جور چنین اظهار داشتند: احمدشاه مسعود از سویی با ارتش مدرن سرخ و از سویی با طالبان و القاعده که به شدت از جانب غرب، بویژه ایالات متحده و انگلیس پشتیبانی نظامی و مالی میشدند، مبارزه میکرد. پنج سال جنگ خونین طالبان و القاعده کافی بود که او را به شیر شکستناپذیر بیشة پنجشیر تبدیل کند. او در جنگهای مشهور ارتش سرخ در درة پنجشیر ثابت نمود که علاوه بر جنگهای چریکی، میتوان در جنگهای کلاسیک نیز با ارتش سرخ جنگید. مسعود هرگز حاضر نشد افغانستان را ترک و در خارج از میهن مبارزه را اداره کند. او تا آخرین لحظه با مردم خود بود و این سخن او مشهور است که میگفت: «به خدا سوگند حتى اگر به اندازة کلاهم جاى ماندن در اين سرزمين داشته باشم، مىمانم و مقاومت مىکنم».
در این سالیان پر از دهشت، گویی پیام احمد شاه این بود که: « ایستاده مردن، بهتر از زانو زدن و زیستن است». همین سخنان او و همین القای شهامت بود که اعتماد و امید به مردمانش میداد. او بر خلافت دیگر رهبران گروههای تندرو در افغانستان، علیرغم روحیة جنگاوری، مردی صلحطلب بود و کوشش میکرد صلح و امنیت و اتحاد ملی را در کشور برقرار کند. او بارها برای تحقق چنین امری دست دوستی دراز میکرد و از کشورها و سازمانهای میانجیگر بینالمللی استقبال نمود. آقای راجر پلانگ میانجیگر بینالمللی در خاطرات خود از ملاقات با مسعود مینویسد: « او لباسهای بسیار ساده میپوشید، اما آرزوهایی بزرگ میپروراند». آقای پلانگ در کتاب خود با نام «محافظ سرگردان صلح» مینویسد: «بعد از احمدشاه مسعود، این صلح است که در افغانستان سرگردان مانده است».
دکتر شعردوست افکار مترقی، در کنار برخورداری از مهارتهای نظامی و سیاسی احمد شاه مسعود را عاملی موثر و غیر قابل انکار در مبدل ساختن ایشان به رهبری کاردان، مدبر و در عین حال بهره مند از محبوبیتی خاص در افغانستان و حتی خارج از مرزهای این کشور دانستند. محبوبیتی که موجب شد تا دشمنان را به فکر حذف فیزیکی وی جهت برهم زدن معادلة قدرت در افغانستان بیندازد.
سفیر کشورمان در پایان سخنان خود بار دیگر از مقام شامخ آن شهید عالیقدر و قهرمان و مبارز ملی افغانستان تکریم و تجلیل نموده و چنین خاطرنشان کردند: ظاهراً مسعود رفته است و ما ماندهایم، اما در واقع این ماییم که میرویم و این اوست که همچنان به عنوان برگی پرافتخار از تاریخ باقی خواهد ماند، چرا که: «تاریخ با خون مردان بزرگ نوشته میشود».
جهان یادگارست و ما رفتنی به گیتی نماند به جز مردمی
به نام نکو گر بمیرم رواست مرا نام باید که تن مرگ راست
یاد و خاطرة دلاورمرد و قهرمان ملی افغانستان، شهید احمدشاه مسعود گرامی باد.