دره علاالدین در کوههای شرقی تاجیکستان واقع شده است.دریاچه علاو الدین از جمله یک گروه از مخازن آبی بالادست در دره پسرود (Pasrud) است. تمام این دریاچه ها بر روی پله های مدون شکل باستانی و یا تشکیل یافته در دوران جدید واقع شده اند. آب خالص، زلال و شفاف از یک مرحله و حوزه به دیگری می ریزد و هنگام وارد شدن به سطح دریاچه در سطح آن ثابت و بی حرکت می ماند. هیچ ماهی در این دریاچه ها وجود ندارد. آب این رودخانه ها بسیار سرد است. دریاچه علاء الدین نگین آبی حیرت انگیزی در میان این دریاچه ها در دره ای به همین نام به چشم می خورد. در طول ساحل این دریاچه، جنگلی از درختان به شکل کپه ای و با فاصله به سمت دیواره چپ دره (Chap-dara ) قرار دارد که به طول 2 کیلومتر از ساحل دریاچه تا دیواره مشرف به دره را پوشش داده و به آن شکوه و جلال خاص بخشیده است.
اگر از دریاچه علاءالدین به سمت بالای آن حرکت کرده و این دریاچه را پشت سر بگذاریم، این دریاچه را به شکل نگینی آبی رنگ و مخملین خواهید دید که سایه های نوری روشنی در میان آب بخش هایی مجزا از آب این دریاچه را در برابر چشم به نمایش می گذارد. این منطقه از گذشته برای نویسندگان و جستوجوگران جایی دلربا بوده و در زمان وجود اتحاد جماهیر شوروی، تبدیل به یک منطقه توریستی میشود. زندگی در کوهستان، اهالی این دره را افرادی سخت بار آورده که برقرار کردن ارتباط با آنها اصلا کار راحتی نیست.