رویدادهای مهم این روز در تقویم خورشیدی
اجباری شدن نام خانوادگي برای افراد در ايران (1313 ش)
در ایران انتخاب نام خانوادگی از سال‌های انقلاب مشروطه در میان قشر روشنفكر جامعه رواج یافته بود، اما با پایان یافتن جنگ جهانی اول و در سال 1304، واحد زیرمجموعه بلدیه به «اداره» ارتقا یافت و عنوان «احصائیه» برای آن انتخاب شد. پس از آن و در زمان سلطنت رضاشاه، در سال 1313 با تصویب قانون مدنی، استفاده از القاب گذشته منسوخ و انتخاب نام خانوادگی برای كلیه اتباع ایران اجباری شد. در این دوران، افرادی به عنوان مامور ثبت به مناطق مختلف فرستاده می‌شدند تا نام خانوادگی برای هر طایفه مرجع قانونی داشته باشد. گزینش نام خانوادگی نیز، معمولا از چند روش پیروی می‌كرد كه یكی از آنها پیشه نیاكان در یك قوم است. محل اسكان قوم و نام یا شهرت بزرگ خاندان (پدر، پدربزرگ، جد)، از دیگر شیوه‌های متداول انتخاب نام خانوادگی بوده است. گاهی هم یك نام خانوادگی بر اساس شغل یا حرفه (همچون صراف، جواهریان، پزشكزاد) یا یك ویژگی بدنی یا فیزیكی (خوش‌چهره، قهرمان) بازمی‌گشت. در نهایت و با تصویب قانون مدنی كشور در سال 1313 ثبت نام خانوادگی نیز، اجباری شد. بر اساس قانون، سرپرست خانواده باید برای خانواده خود نام‌خانوادگی انتخاب می‌كرد و نام خانوادگی تخصیص یافته از سوی وی به سایر افراد خانواده‌اش هم اطلاق می‌شد. و از آن زمان تاكنون بیش از چهار نسل از ایرانیان به این نام‌های خانوادگی خوانده می‌شوند.
آتشسوزي "مسجدالاقصي" قبله اوّل مسلمانان توسط رژيم صهيونيستی اسراييل (1348 ش)
در سيام مرداد 1348ش، مسجدالاقصي، اولين قبله مسلمين و يكي از مقدسترين معابد مورد احترام اديان آسماني، توسط اشغالگران صهيونيست به آتش كشيده شد. ستونهاي آتش و دود تا ارتفاع صدها متري به آسمان برخاست. در قسمت جنوب شرقي در حدود دويست متر مربع از سقف مسجد كاملاً منهدم گرديد و گنبد مسجد در پنج نقطه سوخت. همچنين يكي از آثار متبرك مسجد و يك منبر مخصوص كه هشتصد سال سابقه داشت نيز كاملاً از بين رفت. اين جنايت دردناك، بازتاب تند و موج خروشاني در جهان اسلام به وجود آورد؛ آتش خشم مبارزان نهضت اسلامي ايران را برافروخته كرد و رژيم شاه را كه هميار اسراييل بود، دچار بحران جدي نمود. تلاش روزنامههاي ايران كه دست ساواك را در پشت سر داشتند، به منظور فرو نشاندن خشم ملت مسلمان ايران بينتيجه ماند. در نهايت محمدرضا پهلوي پس از اين حادثه ناگزير شد تا براي كاستن از خشم عمومي، مزوّرانه، بيانيهاي منتشر سازد و اظهار داغداري كند در حالي كه وي پس از مدتي كه در اجلاس سران كشورهاي اسلامي سخنراني ميكرد، از مسجدالاقصي نامي نبرد. حضرت امام خميني(ره)، آتش زدن مسجدالاقصي و كنفرانس اسلامي را به شدت محكوم كردند و كنفرانس را متهم نمودند كه تلاش دارد جنايت صهيونيزم را در اين حادثه لوث كند.
روز بزرگداشت دانشمند شهير "علامه محمدباقر مجلسي" صاحب كتاب عظيم "بحارالانوار"
علامه محمدباقر مجلسي در سال 1037 ق در اصفهان به دنيا آمد. پدرش مولا محمدتقي مجلسي از شاگردان بزرگ شيخ بهايي بود و در علوم اسلامي از سرآمدان روزگار خود به شمار ميرفت. علامه محمدباقر مجلسي درس و بحث را از چهار سالگي نزد پدر آغاز كرد و نبوغ سرشار او به حدي بود كه در چهارده سالگي از فيلسوف و دانشمند بزرگ اسلام، ملا صدراي شيرازي، اجازه روايت گرفت. از آن پس در حضور استاداني چون: علامه شوشتري، ميرزاي جزايري، ملا محسن فيض كاشاني، ملا صالح مازندراني و شيخ حرّ عاملي زانوي ادب زد و به مقامات عالي علمي رسيد. سپس به تدريس روي آورد و شاگردان بيشماري از مكتبش استفاده كردند. علامه مجلسي در اين حال با خود چنين انديشيد كه بايد گوهرهاي گران بهاي اهلبيت را كه جمعآوري كرده است در قالبي زيبا به نام بحارالانوار بگنجاند تا نه تنها طلاب، بلكه تمام علاقهمندان بتوانند به سوي قبله دلها يعني كلام اهلبيت هدايت شوند. از اين روي دست به كاري عظيم زد و شروع به نگارش اين دايرةالمعارف بزرگ تشيع نمود. كتاب عظيم "بحارالانوار" حاوي احاديث ارزشمند اهلبيت(ع) در يكصد و ده جلد بزرگترين و ماندگارترين اثر اين محدث كبير شيعه به شمار ميرود. همچنين حقُّ اليقين، عين الحياة، مشكوةُ الانوار به فارسي و شرح اربعين، مِراةُ العُقول و رسالةٌ في الاوزان به عربي از ديگر آثار اين علامه سترگ ميباشند. سرانجام علامه محمدباقر مجلسي اين رادمرد علم و عمل در 27 رمضان سال 1111 ق در 74 سالگي درگذشت و در جوار پدر علامهاش در كنار مسجد جامع اصفهان، مدفون شد.
آغاز هفته جهاني مسجد (تصويب در سال 1382 ش)
به پيشنهاد سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي و با تصويب وزراي امور خارجه كشورهاي اسلامي در اجلاس تهران، هفته جهاني مسجد از سيام مرداد ماه برابر با 21 اوت همزمان با سالگرد آتش زدن مسجدالاقصي توسط رژيم صهيونيستي اسرائيل، برگزار ميشود. در اين اجلاس از كشورهاي عضو خواسته شد با هدف ارج نهادن به نقش مساجد و صيانت از آنها به عنوان اماكن مقدسه، در احياء و تجليل از اين روز تلاش كنند. ارايه الگوي مناسب براي بزرگداشت هفته مسجد، تبيين مطالبات و نيازهاي مساجد، بررسي وضعيت گذشته و حال مساجد، بررسي نقش مساجد در تعامل بين دين و دولت و معرفي و قدرداني از ائمه جماعات موفق از جمله موضوعاتي است كه در اين هفته مطرح ميگردد. تبيين قداست و عظمت مسجد، تكريم نيروهاي فعال در مساجد، توجه به عمران و آباداني معنوي و فيزيكي مساجد، تلاش براي بهبود محتواي برنامههاي فرهنگي مساجد و ايجاد هماهنگي بين متوليان اين اماكن شريف نيز بايد در اين هفته مورد توجه قرار گيرند.
سرهنگ قزافی رهبر لیبی در کنفرانس غیرمتعهدها در کلمبو شدیداً به شاه ایران حمله کرد (1355ش)
و گفت جمهوری عربی لیبی تجاوز نیروهای ایران به جمهوری دموکراتیک خلق یمن را که عضو گروه ما غیرمتعهدها است محکوم می کند.
دولت از مجلس شورای ملی رأی اعتماد گرفت(1356ش(
جلسه علنی مجلس سنا به ریاست جعفر امامی و با شرکت اکثریت سناتور درباره پیشنهاد دولت مبنی بر برقراری حکومت نظامی در اصفهان تشکیل شد(1357ش(
کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در لندن با صدور اعلامیه ای، ساواک و رژیم ایران را مسئول آتش سوزی سینمای آبادان دانست و اعلام کرد که این کار عمداً صورت گرفته است.(1357ش(
میرزا محمدعلی خان علاء السلطنه از طرف سلطان احمدشاه به رئیس الوزرائی انتخاب شد (1295ش(
احسان الله خان به شهر لنگرود حمله كرد و شهر را به تصرف خود درآورد (1300 ش(
.........................................................................................................................................
رویدادهای مهم این روز در تقویم هجری
درگذشت "عبدالرزاق صنعاني" محدث يمني(211 ق)
ابوبكر عبدالرزاق بن هَمام بن نافِع الحِمْيَري صنعاني از دانشمندان و محدثين مشهور قرن دوم و سوم هجري است كه در سال 126 ق در صَنعا در يَمن به دنيا آمد. وي دانشمندي آگاه و پرهيزكار بود و بسياري از علماي آن روزگار، از دانش او بهره بردهاند. اين فقيه ارجمند كه در اواخر عمر، بيناييش را از دست داد، از حافظين برجستهي قرآن كريم بود. عبدالرَّزاق از حافظان حديث و راويان مورد اعتماد بوده و هفده هزار حديث را از حفظ داشت. تفسير قرآن و كتابي در حديث از جمله آثار عبدالرزاق صنعايي است. وي در 85 سالگي در يمن وفات يافت.
وفات "ابن لبان" فقيه و مفسر مسلمان(749 ق)
ابوعبداللَّه شمس الدين محمّد بن احمد بن عبدالمؤمن معروف به ابن لبان، فقيه، محدث، مفسر و نويسندهي مسلمان مصري در سال 679 ق در دمشق به دنيا آمد و دوران كودكي را در زادگاهش گذراند. وي فقه، اصول فقه و حديث را نزد اساتيد بزرگ وقت آموخت و به درجهي والايى در آنها رسيد. ابن لبان همچنين در سرودن شعر نيز داراي قريحهي خاصي بود و علاوه بر تدريس و وعظ و خطابه، به تفسير قرآن نيز ميپرداخت. تنها اثر چاپ شده از ابن لَبّان، كتاب رَدّ معاني الايات المُتَشابهات الي مَعاني الاياتِ المُحكَماتِ در تفسير قرآن است كه به بررسي آيات محكم و متشابه در قرآن كريم پرداخته است. ابن لَبّان سرانجام در 24 يا 25 شوال سال 749 در هفتاد سالگي بر اثر ابتلا به بيماري طاعون درگذشت.
.........................................................................................................................................
رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی
تولد "وايْتْسْ برينْگْ" دريانورد و كاشف دانماركي (1681م)
وايْتْسْ برينْگْ دريانورد معروف دانماركي در 21 آگوست 1681م در شهر هوسن دانمارك به دنيا آمد. وي در سال 1704م وارد نيروي دريايى روسيه شد و در جنگ عليه سوئديها شهرتي به دست آورد. برينگ در پايان خدمتش در نيروي دريايى، به مسافرتهاي اكتشافي براي روسيه دست زد و در جستجوي حدود شرقي سواحل شمال آسيا برآمد. از اين رو در پنجم فوريه 1725م از سنپطرْزبورْگ بيرون آمد و پس از گذشتن از سيبري، دريانوردي خود را آغاز كرد. وي در سال 1728م در سواحل شمال شرقي آسيا ادامه مسير داد و در 30 اوت 1740م تنگهاي را كه بعدها به نام خودش معروف شد، كشف كرد. وي با كشف تنگه برينْگْ كه شمال شرق آسيا و شمال غرب امريكا را از هم جدا ميكند، ثابت كرد كه قاره آسيا از امريكا جدا است. برينگ همچنين جزاير سِنت لارِنْسْ در غرب آلاسكا در درياي برينگ، سن لوران در جنوب شرقي كانادا و ديوميد در درياي برينگ را كشف كرد. وي طي سالهاي بعد نيز موفق به كشفياتي گرديد كه نام و آوازهاش را بلند گردانيد. در يكي از اين سفرها، توفانهاي شديد و مرض و بيماري، او را مجبور كرد كه از اكتشافات جديد چشم بپوشد و بازگردد. در راه بازگشت، كشتي وي به ساحل جزيرهاي ويران و بيآب و علف نزديك منطقه كامْچاتْكا در شرقيترين نقطه روسيه رسيد و در آنجا بود كه در نوزدهم دسامبر 1741 در همان جزيرهاي كه به نام او ناميده ميشود در شصت سالگي درگذشت.
تولد "كاردينال ريشليوْ" سياستمدار برجسته و صدر اعظم فرانسه (1585م)
آرمان ژان دوپلس معروف به كاردينال ريشليوْ، سياستمدار برجسته و صدراعظم معروف فرانسه، در 21 آگوست 1585م در پاريس به دنيا آمد. وي در جواني به تحصيل فنون سربازي پرداخت، ولي در 21 سالگي به جرگه روحانيان كاتوليك پيوست و به مقام اسقفي دست يافت. ريشليو در سال 1614م به عضويت مجلس عوام فرانسه انتخاب شد و مورد توجه برخي مقامات دربار قرار گرفت. ريشليو در سال 1622م به مقام معنوي كاردينالي در كليسا رسيد و دو سال پس از آن توسط لويى سيزدهم به مقام صدراعظمي فرانسه منصوب شد كه تا هنگام مرگْ اين سمت را حفظ كرد. ريشليو در دوران صدراعظمي خود، پروتستانها را سركوب نمود و از قدرت و نفوذ اشراف و بزرگان در دولت و ايالات كاست. اما در مقابل، بر قدرت حكومت مركزي افزود و حكومت مطلقه سلطنتي به وجود آورد. ريشليو، نايبالسلطنه فرانسه را كه با حمايت او قدرت يافت تبعيد كرد و فرانسه را وارد جنگهاي سي ساله اروپا نمود. او علاوه بر سياست، در مسايل نظامي هم مهارت داشت و به ادبيات نيز علاقهمند بود به طوري كه در اثر تشويقهاي ريشليو، آكادمي يا كانون ادبي فرانسه شكل گرفت. در زمان صدر اعظمي ريشليو، تمام كارها به دستور وي صورت ميگرفت و لويى سيزدهم توان مقابله با نظرات او را نداشت. ريشليو، اكثر كارهاي خود را با جاسوسي و موذيانه و بهصورت زيركانه انجام ميداد به طوري كه حتي لويي سيزدهم هم از او واهمه داشت. ريشليو در اكثر وقايع مهمي كه در اروپا و به ويژه در فرانسه روي ميداد نقش داشت و در شمار يكي از برجستهترين شخصيتهاي عصر خود به شمار ميرفت. كاردينال ريشليو سرانجام پس از 18 سال صدراعظمي، در 4 دسامبر سال 1642م در 57 سالگي درگذشت.
تولد "آگوستين كوشي" رياضيدان معروف فرانسوي (1789م)
آگوستين لويى بارون كوشي، رياضيدان فرانسوي در 21 اوت 1789م در شهر پاريس فرانسه به دنيا آمد. او زماني به دنيا آمد كه فرانسه درگير انقلاب بود به همين دليل خانواده كوشي به روستايى در توابع پاريس رفتند و آگوستين تحت تعليم پدر، تحصيلات خود را فرا گرفت. وي از كودكي داراي استعدادي خارقالعاده در زمينه رياضي بود. طولي نكشيد كه در 15 سالگي جايزه بزرگ امپراتور را در ادبيات قديم بُرد و در 18 سالگي از مدرسه پليتكنيك با مقام اول فارغ التحصيل شد. كوشي از آن پس به تحقيق و مطالعه در رياضيات پرداخت و به نتايج مهمي دست يافت. در واقع، بيشتر كارهاي كوشي در زمينه رياضيات محض بود و در اين راستا، تحقيقات موثري در همه رشتههاي رياضي از جمله تئوري توابع، حسابهاي ديفرانسيل و اَنتِگرال و علم تحليل رياضي انجام داد. همچنين رياضيات جديد به علت دو ابداع مهم كوشي كه هر يك از آنها، خط سير رياضيات قرن نوزدهم را عوض كردند، مرهون تلاشهاي اوست. اين دو ابداع شامل معمول ساختن دقت لازم در تعاريف و استدلالهاي آناليز رياضي و نيز ايجاد واقعي آناليز تركيبي بر مباني محكم، ميباشند. وي همچنين تئوري توابع يك متغير موهومي را بنا نهاد و همين تئوري است كه امروزه، بزرگترين عنوان افتخار او محسوب ميشود. كوشي برخلاف فردريك گائوس رياضيدان شهير آلماني هم عصر خويش كه اكتشافات خود را پنهان ميكرد، تمام اكتشافات خود را به آكادمي ميفرستاد و با قدرتي كه در تعليم عَمَلي داشته است توانست به واقعْ دقت و صحت را بر آناليز رياضي تحميل كند. او كسي بود كه موفق شد اكتشافات گائوس را دو مرتبه كشف نمايد. روش فكري كوشي در اكتشاف بدايع، بينظير بود و تاثير قوي و واقعي او در رياضيات تا ساليان دراز باقي خواهد ماند. آگوستين كوشي سرانجام در 23 مه 1857م در 68 سالگي بر اثر بيماري درگذشت.
قتل "لئون تروتِسكي" يار و همرزم لنين و سياستمدار مشهور شوروی سابق (1940م)
لئون تروتِسْكي عامل اصلي پيروزي انقلاب بلشويكي روسيه، در نهم آوريل 1879م در اوكراين در جنوب غربي روسيه به دنيا آمد. وي در سال 1902م در لندن با لنين آشنا شد و پس از گرايش به ماركْسيسم، در ساير مراحل اقدامات لنين، يار و همرزم او بود. تروتسكي پس از پيروزي انقلاب كمونيستي به مدارج بالايى رسيد و ارتش سرخ شوروي را ايجاد كرد. او با سازماندهي اين ارتش، بالاترين نقش را در تثبيت پيروزي انقلاب روسيه پس از رهبري لنين بر عهده داشت. هدف وي از تشكيل ارتش سرخ شوروي كه در آغاز، يك نيروي غير منظم از داوطلبان بلشويك بود. ايجاد يك نيروي مستقل از ارتش تزاري براي مقابله با قيام احتمالي بعضي از فرماندهان و واحدهاي ارتش تزاري در برابر رژيم جديد بود. تروتسكي مبتكر نظريه "انقلاب مداوم" است و بر اين اساس، معتقد به صدور انقلاب ماركسيستي شوروي به خارج از روسيه بود و تقويت حركتهاي انقلابي را در سراسر جهان از طرف دولت شوروي ضروري ميدانست. در اين راستا، شهرت تروتسكي در تاريخ سياسي شوروي سابق به خاطر اختلافات ايدئولوژيكي وي با استالين است. پس از مرگ لنين، تروتسكي خواستار ادامه مشي لنين در جهاني كردن انقلاب كمونيستي بود ولي استالين به سوسياليسم و كمونيسم براي يك كشور اعتقاد داشت. تروتسكي كه عقايدش عليه استالين، بعدها موجب ظهور انديشه تروتِسْكيسْم در صحنه سياسي جهان گرديد، رهبري جناح مخالف استالين را در درون حزب كمونيست پس از مرگ لنين بر عهده گرفت و طرفداران او از تندروترين ماركسيستها به شمار ميرفتند. او سستي و رخوتي را كه عارض نهضت كمونيسم شده بود به باد مذمت و انتقاد ميگرفت و مخالفت با مسئله جهاني شدن كمونيسم را به منزله زيرپا نهادن اصول ماركس و لنين به شمار ميآورد و آن را خيانت به انقلاب روسيه ميدانست. تروتسكي و استالين كه هر دو از همرزمان لنين و از مهمترين چهرههاي انقلاب روسيه بودند، پس از مدتي چنان دشمن يكديگر شدند كه تروتسكيسم و استالينيسم، دو واژه كاملا متضاد شده بود. واژههايى كه يكي دم از ضرورت جهاني شدن قهري كمونيسم ميزد و ديگري خواستار تقويت اركان سوسياليسم و كمونيسم در داخل مرزهاي شوروي بود. تروتسكي در سال 1927، قبل از اجراي برنامه 5 ساله اقتصادي استالين، همراه با 75 نفر از اعضاي مؤثر و بلندپايه حزب كمونيست، از كميته مركزي و سپس از عضويت در اين حزب اخراج شد و به جمهوري قزاقستان تبعيد گرديد. تروتسكي در سال 1937 به رهبري شبكه توطئه عليه استالين متهم گشت و پس از محاكمه، به طور غيابي به مرگ محكوم شد. تروتسكي در همين سال به مكزيك رفت تا اينكه در 21 اوت 1940م در آن كشور توسط يكي از عوامل استالين با ضربات تبر در 61 سالگي به قتل رسيد. تروتسكي كتابها، رسالهها و مقالات جدلي فراواني نگاشته است كه آثاري همچون ادبيات و انقلاب و تاريخ انقلاب روسيه جملگي حاكي از ذكاوت فوقالعاده اوست به طوري كه دشمنانش نيز به اين امر اعتراف دارند.
تشكيل كنفرانس "دِمْبارْتِنْ اوكْسْ"، زمينه ساز تشكيل سازمان ملل متحد (1944م)
با آشكار شدن نشانههاي پيروزي متفقين و شكست متحدين در جريان جنگ جهاني دوم، كنفرانسهاي متعددي با حضور سران كشورهاي پيروز براي بررسي اوضاع نظامي و آينده سياسي جهان برگزار گرديد كه يكي از اين نشستها، كنفرانس دمْبارتن اوكْسْ بود كه در 21 اوت 1944م با حضور سران امريكا، شوروي، چين و انگلستان در ايالت كلمبياي امريكا آغاز به كار كرد. هدف از برپايى اين كنفرانس، مذاكره پيرامون تأسيس يك سازمان بينالمللي بود كه بتواند راهحلهايى براي رفع مشكلات پس از جنگ ارائه دهد. در اين جلسات در خصوص اساسنامه سازمان ملل متحد، مذاكراتي انجام گرفت و طرح مقدماتي منشور كه بعداً منشور ملل متحد ناميده شد، تهيه گرديد. براساس توافقات حاصله در اين كنفرانس، سازمان ملل مركب از يك مجمع عمومي، يك شوراي امنيت، يك دبيرخانه و يك شوراي اقتصادي - اجتماعي ميباشد. كنفرانس دمبارتن اوكس در واقع نقطه پايان موجوديت جامعه ملل و نقطه آغاز سازمان ملل متحد بود. با اين حال، سازمان ملل متحد گرچه ناكارآمدي و عدم توانايي جامعه ملل را به چالش كشانيد و در حقيقت، اجماع بينالمللي براي پيشگيري از جنگ را به دنبال داشت، اما در مقام عمل، از ايفاي نقش واقعي خود دور مانده و با ارائه حق وتو به كشورهاي بزرگ، كارايي و استقلال عمل خود را زير سؤال برده است.
ظاهرات سياهپوستان "آلاباما" براي اجراي قانون حق رأی (1965م)
جنبش حقوق مدنی بخشی از حرکت کلی تر اجتماعی تحت عنوان جدایی نژادی در ایالات متحده آمریکا است که از سال ۱۹۵۵ با هدف کسب برابری میان سیاهپوستان و سفید پوستان در ایالات متحده آمریکا آغاز شد و در سال ۱۹۶۸ با تصویب قانون مدنی به سرانجام رسید. در این دوره، مبارزات بدون خشونت و نافرمانی‌های مدنی باعث ایجاد بحران‌های متعدد مابین فعالان و دولت محلی، ایالتی و فدرال در ایالات متحده آمریکا شد که دولت، جامعه و اصناف را وادار به جبهه گیری در برابر بی عدالتی هایی که سیاهپوستان آمریکایی با آن مواجه بودند می نمود.
ترور "بنينيو اكينو" سياستمدار معروف و رهبر مخالفان دولت فيليپين (1983م)
بتينو اكينو سياستمدار نامي فيليپين و رهبر مبارزان سياسي ضد ديكتاتوري اين كشور، در سال 1934م در فيليپين به دنيا آمد. پدر بتينو، سياستمدار و سناتور مجلس بود و پدربزرگش نيز از انقلابيوني بود كه با نيروهاي استعماري اسپانيا و بعدها با قواي اشغالگر امريكايى در اواخرقرن نوزدهم جنگيد. اكينو در سال 1950م در حالي كه هنوز 16 ساله بود به عنوان يك خبرنگار، از معتبرترين روزنامه وقت فيليپين راهي شبه جزيره كره شد تا از جنگ دو كره گزارش تهيه كند. وي دو سال بعد از خبرنگاران برجسته اين روزنامه شد و پس از آن در دانشگاه دولتي فيليپين به تحصيل در رشته حقوق پرداخت. اكينو در 20 سالگي به عنوان يكي از مشاوران رئيسجمهور وقت فيليپين برگزيده شد و در به تسليم واداشتن رهبر چريكهاي كمونيست آن روز نقش مهمي ايفا كرد. او در ادامه، در 22 سالگي شهردار زادگاه خود، در 25 سالگي معاون استاندار و در 30 سالگي استاندار يكي از ايالات فيليپين گرديد. در عين حال، اكينو از سال 1957م به مدت هشت سال، مشاور ويژه رئيس جمهور وقت فيليپين بود تا اينكه فرديناند ماركوس به رياست جمهوري رسيد و اكينو در 33 سالگي به دبيركلي حزب مخالف ماركوس برگزيده شد. پس از طي دو دوره رياست جمهوري ماركوس، اكينو خود را نامزد رياست جمهوري فيليپين كرد اما قبل از انتخابات، ماركوس اعلام نمود كه توطئهاي با شركت عناصر چپ و راست براي ايجاد انقلاب در فيليپين كشف شده است و عده زيادي از سياستمداران در آن شركت داشتهاند. ماركوس به اين بهانه، حكومت نظامي اعلام كرد و انتخابات را لغو نمود. اكينو نيز در همان سال و به همين اتهام دستگير شد و مدت هفت سال و نيم در زندان ماند. در سال 1977م يك دادگاه نظامي، او را به اتهام قتل، توطئه براندازي و داشتن اسلحه غيرمجازْ محاكمه و محكوم به مرگ كرد، اما حكم اجرا نشد. در اين زمان، اكينو از داخل زندان به صدور بيانيههاي سياسي ادامه داد و حزب قدرت مردم را رهبري ميكرد. اما حزب او در مقابل حزب دولتي شكست خورد و اكينو اعلام نمود كه انتخابات مخدوش بوده است. در همان سال، ماركوس، رئيس جمهور مستبد فيليپين به اكينو اجازه داد كه براي انجام عمل جراحي قلب از زندان خارج شود و عازم امريكا گردد. اكينو پس از عمل، مدت سه سال در اين كشور ماند و هنگامي كه تصميم خود را براي بازگشت به فيليپين اعلام كرد، به او هشدار داده شد كه كشته خواهد شد. اما اكينو به اين مسئله توجهي نكرد. از اين رو، بلافاصله پس از ورود به فيليپين در 21 اوت 1983م توسط ماموران امنيتي دستگير گرديد. اما در همين زمان، مردي كه لباس خدمتكاران فرودگاه را به تن داشت، به محض اينكه پاياكينو به زمين رسيد گلولهاي به گردن او شليك كرد و او را در 49 سالگي كشت. ماموران امنيتي آن مرد را كشتند و به اين ترتيب موضوع ترور اكينو در هالهاي از ابهام فرو رفت. با اين حال محافل سياسي كشور، دولت ماركوس را عامل قتل اكينو معرفي كردند. سه سال بعد، همسر اكينو با كمك نفوذ و وجههاي كه به خاطر قتل شوهرش كسب كرده بود ماركوس را شكست داد و رهبري فيليپين را برعهده گرفت.
روز استقلال كشور "لتوني" از اتحاد جماهير شوروی سابق (1991م)
لاتويا كه به نام فرانسوي آن، در ايران، لتوني خوانده ميشد، يكي از سه جمهوري ساحلي درياي بالتيك است كه بين دو كشور ليتواني و استوني و در مشرق اروپا قرار گرفته است. مساحت اين كشور 64/610 كيلومتر مربع و جمعيت آن نزديك به 2/5 ميليون نفر ميباشد. پايتخت لتوني ريگا و از شهرهاي مهم آن دائوگاوپيلس، ليپايا و يلگاوا قابل ذكرند. حدود 40 درصد مردم لتوني پيرو مذهب مسيحيت و عمدتاً پروتستان هستند. سكنه لتوني از مليتهاي مختلف روسي، اوكرايني، لهستاني، ليتوانيايى و اكثريت لتونيايى هستند. زبان رسمي اين كشور لتونيايى است. واحد پول لتوني لاتس ميباشد. كه بعد از پيوستن اين كشور به اتحاديه اروپا، در 30 آوريل 2004، يورو به عنوان پول واحد اروپائي، جايگزين آن خواهد شد. با توجه به رشد منفي جمعيت در لتوني پيشبيني ميشود جمعيت اين كشور تا سال 2025 نزديك به2 ميليون نفر خواهد بود. نظام سياسي حاكم بر لتوني جمهوري چند حزبي با يك مجلس قانونگزاري است. كشور لتوني در شرق اروپا و در غرب روسيه قرار دارد. نخستين ساكنان اين منطقه را، اقوامِ شكارچي و ماهيگير تشكيل ميدادند كه در هزارههاي قبل از ميلاد مسيح(ع) وارد اين سرزمين شده بودند. قرون بعد از ميلاد، تحت حاكميت سوئد، روسيه و بعداً آلمان قرار گرفت كه آيين مسيحيت نيز توسط آلمانها، در اين منطقه، جايگزين شد. در قرون اخير، لهستان، سوئد و سرانجام روسها بر اين ناحيه تسلط يافتند كه تا اوائل قرن بيستم ادامه داشت. بعد از انقلاب بلشويكي در 1917، لتوني نيز در 18 نوامبر همين سال، استقلال خود را اعلام كرد كه در سال 1920م از طرف شوروي به رسميت شناخته شد. اما در سال 1940م، كشورهاي منطقه بالتيك و از جمله لتوني به اشغال كمونيستها درآمدند كه تا فروپاشي اتحاد جماهير شوروي در سال 1991م ادامه داشت. در اين زمان، لتوني نيز همگام با كشورهاي منطقه، خواهان استقلال گرديد و در نهايت در 21 اوت 1991م استقلال خود را اعلام نمود.
درگذشت چارلز گوردن فولرتون،خلبان سابق شاتل‌های فضایی (2013م)
«چارلز گوردن فولرتون» چهل و هفتمین فضانورد ناسا و صد و ششمین فضانورد جهان که سابقه خلبانی و فرماندهی شاتل در دو پرواز فضایی را در کارنامه خود داشت، درگذشت. سیروس برزو، روزنامه نگار علمی و کارشناس تاریخ کیهان نوردی در گفت‌و‌گو با خبرنگار فناوری ایسنا توضیحاتی در خصوص سوابق این فضانورد ناسا ارائه کرد. به گفته وی، فولرتون در 11 اکتبر 1936 در شهر « روچستر » در ایالت نیویورک به دنیا آمده و تحصیلات لیسانس و فوق لیسانس خود را در رشته مکانیک در « انستیتوی تکنولوژی کالیفرنیا » پشت سر گذاشته بود. فولرتون کار جدی خود را در نیروی هوایی در ژوئیه 1958 پس از کار کردن به عنوان مهندس طراح مکانیک در شرکت هواپیما سازی هیوز در کایورسیتی کالیفرنیا آغاز کرد. او تمرینات ابتدایی و پایه پرواز را در پایگاه هوایی بینبریج در جورجیا و پایگاه نیروی هوایی وب در تگزاس انجام داد. در سپتامبر 1959 به پایگاه پرین در تگزاس رفت تا با جنگنده 86-اف تمرین کند و بعد از دسامبر 1960 در پایگاه نیروی هوایی مک کانل در کانزاس برای تمرین برای خدمه جنگی 47-بی گماشته شد. فولرتون پس از اتمام این تمرین به عنوان خلبان جت بمب افکن 47-بی با فرماندهی هوایی استراتژیکی سیصد و سومین گروه بمب افکن در پایگاه نیروی هوایی دیویس مونتان در آریزونا خدمت کرد. پس از فارغ التحصیلی از مدرسه خلبانی تحقیقی هوافضای نیروی هوایی آمریکا در ماه مه 1965 مسوولان پایگاه هوایی ادواردز کالیفرنیا، گزارش شایستگی او برای شرکت در طرح فضایی نظامی آزمایشگاه مداری سرنشین دار را به بخش هوانوردی در پایگاه نیروی هوایی رایت پاترسون در اوهایو دادند. وی هنگامی از انتخاب خود در برنامه آزمایشگاه مداری سرنشین دار نیروی هوایی آمریکا به عنوان خدمه پرواز آگاه شد که خلبان آزمایشگر بخش عملیاتی بمب افکن در رایت پاترسون بود و با بیش از 9000 ساعت پرواز در پرواز با هواپیماهای 33-تی، 34-تی، 37-تی، 38-تی، 39-تی، 86-اف، 104-اف، 106-اف، 47-بی و 135-کا سی یکی از مجرب ترین خلبانان به شمار می رفت. این برنامه چند سال بعد بدون آن که عملی شود کنار گذاشته شد تا آمریکا بتواند برنامه آپولو را با سرعت پیش ببرد. فولرتون پس از لغو برنامه آزمایشگاه مداری سرنشیندار در سپتامبر 1969 فضانورد ناسا شد. او به عنوان عضو خدمه پشتیبانی فضانوردان در ماموریت های آپولو 14 و 17 خدمت کرد. فولرتون یکی از اعضای گروه های دو نفره بود که خلبانی آزمایش فرود و پرواز شاتل های فضایی را در طی دوره ژوئن تا اکتبر 1977 به عهده داشتند. این آزمایش ها شامل پرواز آزاد مدار گرد شاتل بود. در این آزمایش ها مدار گرد اینترپرایز ابتدا با هواپیمای بوئینگ 747 به هوا برده می شد و در ارتفاع معینی رها می شد. خلبان شاتل باید آن را به صورت یک هواسر، بدون موتور فرود آورد. در جریان این پرواز، سامانه های هدایت و دستگاه های مدار گرد آزمایش می شدند. پنج پرواز آزاد که ارزیابی های بیشتری از کیفیت های پرواز مدارگرد و خصوصیات اجرایی آن طی جدا شدن آن از هواپیما، مانور و فرود و غیره انجام شد، شکل گرفت. اما سال ها طول کشید تا او به آرزویش برسد و در سفری فضایی شرکت کند. نخستین ماموریت او به عنوان خلبان در پرواز شماره -3 شاتل فضایی از 22 تا 30 مارس 1982 به مدت هشت روز و چهار دقیقه بود که نامش را به عنوان صد و ششمین فضانورد جهان، چهل و هفتمین فضانورد آمریکا به ثبت رساند. دومین سفر مداری فولرتن فرماندهی پرواز شماره 51- اف شاتل فضایی از 29 ژوئیه تا 6 اوت 1985 به مدت هفت روز و 22 ساعت و 46 دقیقه بود. فولرتون جمعاً 15 روز و 22 ساعت و 50 دقیقه در مدار زمین به سر برده است. وی بعد از کناره گیری از فضانوردی در سال 1986 در پایگاه هوایی ادواردز به عنوان خلبان پژوهشگر فعالیت داشت. چارلز فولرتن سرانجام 21 اوت 2013 (چهارشنبه 30 مردادماه) درگذشت. او متاهل بود و دو فرزند از وی باقی مانده است.
