عیــد نــوروز، جشــن آغــاز ســال و از کهــن تریــن جشــن هــای بــه جــا مانــده از دوران باســتان اســت کــه بــا آغـاز فصـل بهـار در ایـران و کشـورهای فارسـی زبـان شـروع مـی شـود. مـردم در ایـران باسـتان، نـوروز و بازگشـت هـر سـاله بهـار را نمـاد غلبـه خیـر بـر شـر میدانسـتند و بـر ایـن بـاور بودنـد کـه در ایـن روزهـا بـه دلیـل اهمیـت چنیـن موضوعــی میبایســت بــه جشــن و نیایــش پرداخــت.
ایــن هنگامــه در واقــع از نادرتریــن و زیباتریــن میراثهــای معنــوی و فرهنگــی یــک ملــت بــه شــمار مــیرود کــه در گســتره وســیعی از جهــان هســتی پــاس داشــته مــی شــود و میتــوان از آن بــه منظــور حفــظ وحـدت میـان کشـورهای برگزارکننـده نــوروز بهــره بــرد و از ایــن مهــم در جهـت هـم افزایـی ملـت هـا و دولتهـا اســتفاده کــرد. از دریچـه ایـن موضـوع مـی تـوان درکی از اهمیـت اجتماعی نوروز به دسـت آورد. مقولــه ای کــه نمونــه ای همچــون آن بــه دشــواری یافــت مــی شــود و ایــن نشــانه جایــگاه و اهمیــت نــوروز اســت. پــس بایســتی ایــن رســم مشــترک را پاسداشــت و آن را در جهــت افزایــش وحـدت و تحکیـم هویـت ملـی و فراملی بـه کار بـرد.
اگرچه سـابقه نـوروز به پيش از اســام برمــى گــردد امــا بــا درآمــدن اسـلام نـوروز نیـز چـون نگینی بـر تارک اعیـاد و جشـنهای اسـلامی درخشـید و چنـان بـا اعتقـادات مـا گـره خـورد کـه پــر فروغتــر ازگذشــته گردیــد. نــوروز عمـری همـزاد خلقـت پیـدا کـرد زیـرا در ایـن روز حضـرت پـروردگار آفرینـش گیتـی را آغـاز نهـاد؛ در ایـن روز کشـتی حضـرت نـوح نبـی از پس بارانی شـگفت کــه بــرای گروهــی نعمــت و در نــزد عـده ای نقمـت بـود، بركـوه جـودی قرار گرفـت؛ جهـان از پلیدیهـا پـاک شـده و پیراســته همچــون نــوروز، آغــاز ایــن زندگــی دوبــاره شــد. امـا عمـر جشـن زندگـی در جایـی دیگـر همپـای عمـر انسـان موحـد رقـم زده شـده اسـت؛ نـوروز را روزی قـرار داده انـد که حضـرت پـروردگار از انسـان پیمـان گرفـت کـه عبودیـت او را گـردن نهـد و بــه رســولان او ایمــان آورد و از فرمانهایشــان ســر نپیچــد.
در زنجیــره حــوادث ادیــان ابراهیمــی، نــوروز، روزی اســت کــه حضــرت ابراهیــم یــک تنــه معبــد شــرک را ویــران کــرد و بتهــا را شکســت؛ فرعـون زمانـه ایشـان را دهشـتی عظیـم فراگرفـت و نشـانه های شکسـت خویـش را بـه روشـنی دریافـت. نـوروز در نـزد شـیعیان علـی)ع( نیـز از منزلتـی شایسـته برخوردار اسـت، چــرا کــه در ایــن روز بــود کــه دســتهای توانمنــد علــی(ع) بــه ســنت جــدش ابراهیــم آلودگــی بتهــا را از خانــه کعبــه پــاک کــرد و کعبــه پیراســته از پلیــدی پــاک و روشــن همچــون نــوروز شــد. در ایــن روز بــود کــه حضــرت مــوال علــی بــه جانشــینی رســول وحــی برگزیــدهش، تــا ســیاهیها و تباهیهــا و توفانهــای بنیــان کــن روز امجـار نتوانـد گزنـدی بـر بنیـاد ایـن بنـای عظیـم برسـاند. آغـاز سـال نـو را بـر هموطنانـم تبريـك مى‌گويـم و آرزومنـدم سـالى كـه در آسـتانه آن قـرار داريـم،
بـراى مـردم شـريف كشـورمان سـالى بى‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مـال و آكنـده از نعمـت و بركـت باشـد.
------------------------------------------------------------------
برای دریافت نسخه Pdf شماره 4821 روزنامه سراسری عصر آزادی ، مورخ سه شنبه بیست و هشتم اسفندماه هزار و سیصد و نود و هفت و مشاهده مستقیم مقاله فوق از وبسایت روزنامه ، می توانید از این لینک استفاده کنید.
