به مناسبت میلاد رسول (ص) : خبرگزاری نصرنیوز : سالروز ميلاد پيامبر عظيم الشأن اسلام عید تمام بشریت به ویژه مسلمانان است .

علی اصغر شعردوست -  هفدهم ربیع الاول 1440 ه.ق ( 1397/09/04) -  نصر نیوز

ما همه به طفیل وجود مبارک پیامبر است که نفس می کشیم و روح حیات در وجودمان جاری است که

«لولاک لما خلقت الافلاک»؛

او وجود نازنینی است که تضمین بی بدیل سعادت و خوشبختی تمام مخلوقات و موجودات در دو سرای در وجودش خلاصه گشته. است پیامبر عظیم الشان اسلام شخصیت ممتازی بودند كه در عصر جاهلیت و توحش و زمانی كه جامعه آن روز عربستان، بزرگی را در زر و زور، شمشیرهای بران، داشتن اسبی راهوار و دیگر ظواهر دنیوی می دید با آیات نورانی از جانب خداوند برای اتمام فضایل اخلاقی در روح بشریت ظهور كرد و جامعه بشری غریق در ذلت را به اوج عزت رسانید.

که هدف از بعثت همانا تکمیل مکارم اخلاق است. وی سرگردانی قوم را در بادیه ضلالت و گمراهی دریافت و در طلب روشنی برآمد. سالهای قبل از بعثت را در تفکر و تدبر گذراند در حالی که سرمنزلی برای کاروان حیات بشری متصور نبود. ناگهان آسمان به خروشی از هم شکافته شد و هرم گرم نفسی، زمهریر شب را بدل به بهاری دل انگیز کرد. و این افتخاری بس بزرگ بر ماست که اولین آیه نازل شده بر پیامبر مكرم اسلام(ص) به عنوان معجزه رسالت و خاتمه نبوت، كلمه قرائت و خواندن بود. قرآن كریم معجزه جاویدان و ماندگار پیامبر اسلام است كه می توان با استناد به آیات الهی آن، از اسلام و مسلمانان در برابر فتنه ها محافظت كرد.

معجزه پیامبر ما یک کتاب است . بر سینه پیامبر اکرم از سوی پروردگار نزول کرد و سپس به تدریج آیات آن بر مسلمانان توسط پیامبر خوانده شد. ولادت حضرت ختمی مرتبت (ص)، رستاخیز معنا و حیات دوباره تاریخ و تمدن بود، تمدنی که پیامبر اکرم (ص) با مجاهدت و پارسایی بنیان نهاد، در اندک مدت بخش عمده ای از جهان آن روزگار را فرا گرفت و امروز نیز این تمدن عظیم، عمده ترین رکن فرهنگ بشری است.

او در هر کجا که قدم نهاد مکارم اخلاق را به ارمغان آورد و روح توحید، ایمان، مجاهده، تحرک، پویایی، عشق و محبت و احترام به انسان را قوام و دوام بخشید. در سایه فرهنگ متعالی كه ختم رسل در جامعهٰ اسلامى دميد، روح مباحثه علمی و گفت و گوی فرهنگی در جامعه چنان سریان و جریان یافت که غزالی در بغداد کتابی در ردّ فلسفه می نوشت و در همان زمان ابن رشد در اندلس آن را پاسخ می گفت.

اما وجود نورانى آن حضرت برای ما ایرانيان به معنی دگرگونی یکباره سرنوشت تاریخی بود. تا آنجاکه «سلمان» آن خداجوی پارسی که خود تجسمی از روح قوم ایرانی بشمار می آمد در طلب حضرتش تا اقصا نقاط عالم آن روز سر کشید و با دیدار رسول خاتم هم «او» را یافت و هم «خود» را؛ و اینگونه سرنوشت ایران و اسلام با یکدیگر درآمیخت. آری تقدیر خداوندی چنین بود که این ظلمت غلیظ و بی رحم شکسته شود و خورشیدی درخشان بر عرصه حیات انسانی برآید تا آدمی را متخلق به اخلاق خداوندی نماید و توده های فراموش شده در زیر انبوه آوار امتیازات خون و ایل و تبار را هویتی انسانی بخشیده و بذر زندگی را در متن کره خاک بارور گرداند.

با تبريك سالروز ولادت آخرين رسول حضرت باريتعالى، ابياتى از مثنوى زيباى " ميلاد نور" شاعر مادح خاندان عصمت و طهارت مرحوم "محمد عابد خيابانى تبريزى" را پايان بخش اين مقال قرار مى دهم:

شب چراغان است بزم آسمان

چشمه‌سار نور جوي كهكشان

اختران قنديل طاق‌آويز شوق

شمع بزم‌افروز شورانگيز شوق

ماه زرّين زورقي بي‌بادبان

در دل درياي مينايي روان

عطر جان دارد نسيم شامگاه

گوئيا از باغ رضوان كرده راه

شب بود آبستن اسرار حق

تا برآرد جلوه‌ي ربّ‌الفلق

برای مطالعه متن فوق از منبع اصلی ( نخستین پایگاه خبری-تحلیلی شمالغرب کشور - نصر ) از این لینک استفاده کنید.