ایران سربلند سرزمین و مهد بزرگی ها و بزرگان است، سرزمینی که علاوه بر برخورداری از بزرگی ها و افتخارات علمی در طول اعصار و قرون متمادی، حاوی فضیلت ها و بزرگی های مردمانی است که در طول تاریخ دارای نقشی سازنده و انکار ناپذیر بوده اند. ایران تنها با شعر، ادب، هنر و عرفان خود، این چنین شهره آفاق و زبانزد جهانیان نگشته، چراکه در کنار بهره گیری و برخورداری از آثار ماندگار در موضوعات مذکور، این کشور در طول تاریخ ، خاستگاه دانشمندان و اندیشمندان بزرگی بوده که هر یک در حوزه فکری و قلمی منحر بفردشان در جهان، صاحب نام و پر آوازه شدند و آثارشان تاکنون موجب بزرگی کشور و تاریخشان بوده است. ما افتخار داریم که با وجود یک چنین افتخارات بی نظیر، ایران را سرزمین علم، شعر و شهید نیز بخوانیم. ما همه بزرگی ها را باهم و در کنار هم داریم. ما تنها به حافظ و سعدی و مولوی افتخار نمی کنیم. ما به خواجه نصیرالدین طوسی که امروز بعد از گذشت 754 سال از وفاتش هنوز آثار وی محل رجوع جمع کثیری از اندیشمندان در سراسر جهان است، افتخار می کنیم. دانشمند، ریاضیدان، عالم به علم اخلاق و منجمی که آراء و افکار وی در محافل علمی هنوز هم مورد گفتگو و نقد و بررسی است.
ما تنها به افتخارات گذشتگان خود نمی بالیم، بلکه باید گفت اگر امروز روز مهندسی به یاد بود حکیم و فیلسوفی چون خواجه نصیر و با نام او ، بزرگ داشته می شود، بدین معنا است که علم مهندسی امروز هم در کشور ما یک جایگاه تاریخی پیدا کرده. بدین معنا است که ما نباید بزرگی را فقط در صفحات تاریخ جستجو کنیم، زیرا اگر نیک بیندیشیم خواهیم دید که فرزندان ما، همین امروز، بزرگی را با منش، روش، علم و عمل خود اثبات می کنند.ما افتخار می کنیم که جوانان غیور و خودباور ما توانسته اند قله هایی را فتح کنند و به شاخه هایی از علوم دست یابند که زمانی تنها در انحصار برخی از کشورها قرار داشت. و اما خراسان، این سرزمین، مهد علم، مدنیت، فضیلت و بزرگی است که در طول تاریخ در هر شاخه ای از علوم انسانی و اسلامی، سرآمدی تقدیم تاریخ کرده است. و باز اگر نیک بنگریم، خراسان بزرگ از رودکی گرفته تا شاعران بزرگ و بوجود آورندگان سبک خراسانی در شعر، از خواجه نصیر گرفته تا حکما و علمایی با آثاری ماندگار، همه و همه بخش بخش پایه های این بزرگی را بر دوش گرفته اند، آن زمان شهره آفاق و کعبه و حج فقرا گردید که برکت قدوم مبارک و مقدس حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا به مشهد طوس رسید.
امروزه جایگاه علمی ایران در جهان، جایگاهی بس والاست. جایگاهی که به مدد خودباوری جوانان و اندیشمندان و متخصصان ایرانی به دست آمده است. چراکه در پرتو انقلاب اسلامی بود که جوانان ایرانی توانستند با خودباوری هر چه بیشتر در عرصه های گوناگونی از علوم و فنون و صنعت وارد شوند و افتخار بیافرینند.
در زمینه علوم مهندسی نیز به مانند سایر علوم،دستاوردها و پیشرفت های جوانان و متخصصان کشورمان ستودنی و قابل ملاحظه است پیشرفتی که حیرت بسیاری از کشورها خصوصا قدرت های زورگوی جهان را برانگیخته است. امروز آن دشمنان و قدرت های غداره بندی که اتهام ساخت سلاح هسته ای توسط ایران را با وجود آگاهی کامل از عدم صحت این اتهام، دستاویز خود کرده اند، انگشت تحیر گزان به این می اندیشند که ایرانیان چگونه توانسته اند با امکاناتی که در اختیار دارند تا بدین جا پیش روند و حتی بر رقیبان خود نیز در حوزه های گوناگون علوم پیشی گیرند. آنان نمی داند که جوانان ما تنها با اکسیر خودباوری، در کنار اتکا به افتخارات گذشتگان و هوش و ذکاوت خود کشوری را ساخته اند که به عنوان یک پتانسیل چشم جهانیان را به خود جلب کرده است.
بی شک اگر دنیا بخواهد سهم علم، دانش، اخلاق و ادب و هنر ایران و ایرانیان در تمدن جهان و نقش سازنده آن را نادیده بگیرد، از تمدن جهان چیز قابل توجهی باقی نخواهد ماند چراکه این سهم، سهم بزرگی است و اگر هر ملتی بخواهد با انصاف قضاوت کند یقینا به جایگاه والای ایران شهادت خواهد داد. ما امید به آینده ای داریم که در آن جوانان غیور، خودباور و توانای ایرانی در دنیا جایگاهی داشته باشند که شایسته فرزندان خواجه نصیر است.ما به آینده ای امید داریم که در آن به جایگاهی خواهیم رسید و به مدارجی از علم دست خواهیم یافت که همگان آرزوی آن را تنها در دل می پرورانند.گرامی می داریم علم و فضیلت و یک یک فرزندانی که نام ایران اسلامی و ایرانی سرافراز را با علم و عمل و شهادت و شهامت خودشان در دنیا بلند برداشته اند و گرامی می داریم خراسان بزرگمان را. خراسان صحبت امروز و دیروز نیست. خراسان و ایران زمانی پیوند خورد که امام رضایمان پای در ایران گذاشتند و با بیان حدیث سلسله الذهب چنین فرمودند: " ما چشم به روزی داریم که کلمه الله نام بلند پروردگار رب العالمین در دنیا طنین انداز شود" و پرچم داران این حرکت عظیم جهانی یقینا ایرانیان خواهند بود.